Memleket İsterim
Türk Edebiyatının önemli isimlerinden biri olan Cahit Sıtkı Tarancı, pek çok şiiri edebiyatımıza kazandırmıştır. Özellikle hece veznine önem veren şair, kullandığı üslupla da oldukça popülerdir. Şairin eserlerini incelediğimizde hece duraklarına rastlamıyoruz. Bu da Tarancı’nın şiire olan farklı yaklaşımını gözler önüne seriyor.
Dönemin akımlarından da etkilenen şair garip akımına uygun şiirlerde yazmıştır. Tarancı’nın şiirlerinde genelde aşk, mutluluk gibi konular işlenmektedir. Günlük yaşamdan izler bulabileceğiniz şiirlerde romantizm ve sembolizm etkilerine de sık sık rastlanır. ‘’Memleket İsterim’’ adlı şiirinde de bu akımları görüyoruz. Memleket İsterim şiirini inceleyecek olursak, şairin memleketini özlediği açık bir şekilde görülmektedir.
Masmavi göğü, temiz havası gibi dörtlüklerden oluşan şiirde, şairin memleketini abartılı bir dille tanımladığını da görüyoruz. Sosyal dokulara da yer verilen bu şiirde, aslında şair yaşamak istediği duyguları da işlemiştir. Konu olarak şiir karamsarlıktan uzak, mutluluğun resmedildiği bir şiirdir. Biçim olarak ise Cahit Sıtkı Tarancı bol bol zengin kafiye, tam kafiye ve redif kullanmıştır.
Öz şiir tarzında kaleme alınan bu eser günümüzde yazarla da bütünleşmiştir. Cahit Sıtkı Tarancı denilince ilk akla gelen eserlerinden biridir. Şiirin nazım birimi olarak bent kullanan şair, dizelerin tekrar etmesi ile ahenkli bir üslup yakalamayı başarmıştır. Dil unsurlarına bakıldığında ise şairin olabildiğince salt bir dilde, özellikle halkın anlayabileceği kelimeler seçerek eserini ortaya koyduğunu görüyoruz.
Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.
Memleket isterim
Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.
Memleket isterim
Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.
Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet ölümden olsun.