Vahiy ve Risalet kavramlarının birbiriyle karıştırıldığı ve günümüz yaşamında da bu karmaşıklığın gözlemlendiğini fark ediyoruz. Bunun için öncelikle İslamiyet’in doğuşuna, peygamber efendimiz Hz. Muhammed(sav)’in müjdelenmesine kadar inmemiz gerekiyor.
Vahiy ilahi bir mesaj olup peygambere iletilen, kaynağı Allah(c.c) olan mesajdır. Risalet ise Allah(c.c) tarafından elçi olarak görevlendirilmiş olan peygamberin dini tebliğ etmek için mesajıdır.
Dolayısıyla vahiy ve risalet kavramları aslında birbirinden oldukça farklıdır. Peygamber efendimiz Hz. Muhammed(sav) ilk vahiy ile beraber peygamberliğini anlamış, İslam dinini de ilk olarak ailesine tebliğ etmiştir. Risalet böyle başlamıştır. Tabii ki ailesinden hemen sonra yakın çevresine ve onların yakınlarına da tebliği sürdürmüştür.
Vahiy ve risalet arasındaki ilişkini kaynak ile vazife olarak da adlandırmak mümkündür. Zira vahiy bir noktada Allah(c.c) tarafından kullarına bildirilen kurallar ve yasaklar bütünüdür. Bunları risalet etmesi içinse bir elçi seçer ve vahiy ona iner.
Peygamberlik vazifesinin atandığı elçi risalet ederek vahiyleri topluma aktarır. Onların kafasında soru işareti kalmayacak şekilde dini tebliğ eder. Kaynak ise vahiy ile gelen mesajlardır. Vahiyler Allah(c.c) kelamı olup aracı olarak seçilmiş peygambere iletilir ve böylece topluma tebliğ edilmesi yani risalet sağlanmış olur.
Peygamber efendimiz Hz. Muhammed(sav)’in Allah(c.c)’in elçisi olması vahiy edilmiştir. Vahiy olarak bildirilen bu mesajla risalet görevlendirilmesi yapılmıştır. Risaleti gerçekleştirebilmesi içinse vahiyleri topluma tebliğ etmesi gereklidir. Bu iki kavram arasındaki en temel ilişki de bu şekilde tanımlanabilir.