Kara Toprak
Ülkemizin en önemli ozanlarından birisi olup tüm dünyaya mal olmuş sanat aşığı Aşık Veysel Şatıroğlu sayısız eser bırakmıştır. Aşık Veysel’in en bilinen eserlerinden birisi ise Kara Toprak şiiridir. ‘’Benim sadık yarim kara topraktır’’ sözünü adeta bilmeyen yoktur. 25 Ekim 1894 yılında dünyaya gelmiş olan Aşık Veysel Türk halk ozanı olarak 21 Mart 197’te hayata gözlerini yummuştur.
Avşar boyuna bağlı olan Şatırlı obasından olan Aşık Veysel Sivas’ın Şarkışla’sında doğmuştur. Ölümü ise yine Sivas Sivrialan’da gerçekleşmiştir. Sayısız eser bırakarak bu dünyadan göçmüş olsa da halen daha Türk hal müziğinin en bilinir ozanı olması, eserlerinin günümüzde bile imrenerek seslendirilmesi takdir görmektedir.
Aşık Veysel – Kara Toprak
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sadık yarim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sadık yarim kara topraktır
Nice güzellere bağlandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne faydalandım
Her türlü isteğim topraktan aldım
Benim sadık yarim kara topraktır
Koyun verdi kuzu verdi süt verdi
Yemek verdi ekmek verdi et verdi
Kazma ile dövmeyince kıt verdi
Benim sadık yarim kara topraktır
Âdemden bu deme neslim getirdi
Bana türlü türlü meyva yetirdi
Her gün beni tepesinde götürdü
Benim sadık yarim kara topraktır
Karnın yardım kazma ile bel ile
Yüzün yırttım tırnak ile el ile
Yine beni karşıladı gül ile
Benim sadık yarim kara topraktır
İşkence yaptıkça bana gülerdi
Bunda yalan yoktur herkesler gördü
Bir çekirdek verdim dört bostan verdi
Benim sadık yarim kara topraktır
Havaya bakarsam hava alırım
Toprağa bakarsam dua alırım
Topraktan ayrılsam nerde kalırım
Benim sadık yarim kara topraktır
Dileğin varısa iste Allah’tan
Almak için uzak gitme topraktan
Cömertlik toprağa verilmiş Haktan
Benim sadık yarim kara topraktır
Hakikat ararsan açık bir nokta
Allah kula yakın kul da Allah’a
Hak’ın gizli hazinesi kara toprakta
Benim sadık yarim kara topraktır
Bütün kusurlarımı toprak gizliyor
Merhem çalıp yaralarımı tuzluyor
Kolun açmış yollarımı gözlüyor
Benim sadık yarim kara topraktır
Her kim ki olursa bu sırr-ı mazhar
Dünyaya bırakır ölmez bir eser
Gün gelir Veysel’in bağrına basar
Benim sadık yarim kara topraktır